تاکى سکوت و خامشى؟وقت است وقت‏سرخوشى

وقت است‏بیرون افکنم،از کنج دل گنجینه را

دست از وجودم شسته‏ام،از زندگانى خسته‏ام

تا منتظر بنشسته‏ام، من صاحب آدینه را

محبوب دل، معشوق جان، از انجماد آسمان

اى ماه من بیرون بیا، روشن کن این آیینه را 

علیرضا برزگر