‌در ضمن بررسى ویژگیهاى حکومت جهانى آن حضرت، این سؤال مطرح است که با وجود جهانخواران تا دندان مسلح و ارتشهاى عظیم و منظم و پیچیده و سلاحهاى فوق مدرن الکترونیکى و تکنیک برتر ابرقدرتها و سلاحهاى هسته‏اى و طرحهاى جنگ ستارگان و ... پیروزى جهانى‏براى امام زمان ، علیه‏السلام، چگونه میسر است؟

اصولا چون چنین پیروزى عظیمى، اگر محال نباشد، ممکن و آسان هم نیست‏باید دید زمینه و عوامل چنین پیروزیى چیست و راه آن کدام است؟ در این بحث‏به عوامل پیروزى آن حضرت در این قیام جهانى و فتح نهایى عالم توسط ایشان مى‏پردازیم و با توجه به روایات و احادیث رسیده این عوامل را بررسى مى‏کنیم.

در ضمن‏بررسى‏ویژگیهاى‏یاران حضرت مهدى ،علیه‏السلام، و خصوصیات لشکریانش به این نکته برمى‏خوریم که آنان «منصور بالرعب‏» هستند.

منصور بالرعب بودن، یعنى آنکه پیروزى آن حضرت ظاهرا در سایه رعب و وحشتى است که در دل دشمنان، از او و لشکریانش ایجاد مى‏شود و آنها از قدرت و پیروزیهاى او به قدرى به هراس مى‏افتند که توان استقامت‏خویش را از دست مى‏دهند یا تسلیم مى‏شوند و یا سلاحها را بر زمین مى‏گذارند و فرار مى‏کنند و این خود زمینه پیروزى و فتح بدون درگیرى و خونریزى و جنگ را براى آن حضرت فراهم مى‏سازد.

دشمنان آن حضرت از ترس برخورد نظامى و درگیرى با امام، سلاحهاى خود را بر زمین مى‏گذارند یا با بلندکردن پرچم سفید، تسلیم مى‏شوند و یا از پیشاپیش لشگر او مى‏گریزند.

در تاریخ از اینگونه پیروزیها دیده شده که سپاهى با مشاهده قدرت طرف مقابل متزلزل و مرعوب مى‏شدند و سرانجام قبل از رسیدن لشگر، خود را تسلیم مى‏کردند.

پیامبر اسلام،صلى‏الله علیه‏وآله، طبق شواهد تاریخى و آیات قرآن از این موهبت‏برخوردار بوده و درمواردى‏صلابت و ابهت آن حضرت و تصمیم و اراده شکست‏ناپذیر او دلهاى دشمنان را به لرزه افکنده و آنان را پریشان ساخته است و پیش از درگیرى و یا به مجرد رویارویى ، شکست‏خورده و پا به فرار نهاده یا تسلیم شده‏اند.

پیامبر اسلام در «غزوه بدر» با اقلیتى غیر مجهز و بسیار کم در برابر سپاهى مجهز و چندین برابر، نه تنها ایستاد، بلکه به پیروزى جالبى هم رسید و این خود از مواردى است که دشمن با رعبى که در دلش از پیامبر اسلام توسط خداوند مى‏افتد و با دادن بیش از هفتادکشته و مجروح و به جا نهادن اسیران زیاد، پا به فرار مى‏گذارد. ابوسفیان مى‏گوید به محض‏رساندن کاروان به مکه بسرعت‏به بدر مراجعه کردم ، لشکر در حال فرار بود و به هر کس مى‏گفتم: بایست! مى‏گفت: على ،علیه‏السلام، سوار بر اسب مرا تعقیب مى‏کند.

در جنگ خندق پس از محاصره مدینه توسط نیروهاى قریش و احزاب و عبور «عمروبن‏عبدود» و همراهان او از خندق و رجزخوانى عمرو، اضطراب و دلهره‏اى بین مسلمین رخ داده بود که به تعبیر قرآن «و زلزلوا زلزالا شدیدا» (1) و فریاد «متى نصرالله‏» سر مى‏دادند.

آنگاه که حضرت على ،علیه‏السلام، عمرو را با یک ضربت از پا درآورد و پیامبر ،صلى‏الله علیه‏وآله،فرمود: «ضربة على یوم الخندق افضل من عبادة‏الثقلین‏» ترس و رعب عجیبى در دل دشمن افتاد و شبانه فرار کردند.

و نیز در جنگ با یهود بنى‏نظیر و بنى قریظه، ترس و نگرانى به حدى بود که به تعبیر قرآن:

«وقذف فى قلوبهم الرعب یخربون بیوتهم بایدیهم‏و ایدى المؤمنین‏» (2)

و در دلشان (از سپاه اسلام) ترس افکند تا به دست‏خود و به دست مؤمنان خانه‏هاشان را ویران کردند.

ویادر فتح مکه زمینه چنان فراهم مى‏شودوبه‏گونه‏اى‏مرعوب‏مى‏گردند که جرات هر گونه مقاومت و رویارویى از لشکر جرار قریش و ابوسفیان سلب مى‏گردد و همه طوعا و کرها تسلیم مى‏شوند و شعار «لااله الاالله وحده وحده وحده انجز وعده و نصر عبده و اعز جنده و هزم‏الاحزاب وحده‏» تحقق مى‏یابد.

باز درانقلاب اسلامى ، دیدیم که دشمن با همه قوا و توان وسلاحهاى مدرن، چگونه صحنه را خالى مى‏کرد، مخصوصادرآخرین‏روزهاى پیروزى انقلاب اسلامى شاهد بودیم که در پى فرمان حضرت امام، قدس‏سره، و ریختن همه مردم به خیابانها با فرمان رهبرانقلاب، چگونه نیرومندترین ارتش خاورمیانه عملا جا خالى کرد و نیروهاى انقلاب پیروز شدند.

در جنگ تحمیلى هم نمونه‏هایى از این پیروزیها را در فتح خرمشهر و آبادان و فتح‏المبین دیدیم که نیروى مجهز و برتر مهاجمان، با روحیه متزلزل در اثر ترس و وحشت‏شعار الله‏اکبر چگونه شکست‏خورد و تسلیم شد.

اینها نمونه کوچکى است از پیروزى که در سایه ترس و رعب در دل دشمن به وجود مى‏آید.

پس بسیار روشن است که یکى از عوامل عمده پیروزى ارتش امام زمان ،علیه‏السلام، همان رعب است که از آوازه حضرت و تایید ونصرت او از طرف خدا در دل دشمنان خدا و امام زمان ،علیه‏السلام، مى‏افتد و این حقیقت در لابلاى آیات و روایات مشهود است.

اینک آیاتى که دلالت‏بر اینگونه پیروزیها دارد و مى‏رساند که پیامبر، صلى‏الله علیه‏وآله،در مواردى ، منصور بالرعب بوده است از نظر شما مى‏گذرانیم:

1. «سنلقى فى قلوب‏الذین کفرواالرعب بما اشرکوا بالله‏» (3)

بزودى در دلهاى کفار رعب و هراس مى‏افکنیم به خاطر آنکه شرک براى خدا قائل شدند.

2.«سالقى فى قلوب الذین کفروا الرعب فاضربوا فوق‏الاعناق‏» (4)

بزودى در دلهاى کافران وحشت و ترس مى‏افکنیم ، پس ضربه‏ها را بر بالاى گردنها (یعنى مغزشان) فرود آورید. این در رابطه با رعبى است که در دل کفار قریش در جنگ بدر افتاد و سبب پیروزى مسلمانان بر آنها شد.

3. «و قذف فى قلوبهم الرعب فریقا تقتلون و تاسرون فریقا» (5)

در دل یهودیان رعب و وحشت افتاد که سبب فروآمدن از دژهایشان شد و شما گروهى را کشتید و گروه دیگرى را به اسارت گرفتید.

4. «فاتاهم الله من حیث لم یحتسبوا و قذف فى‏قلوبهم‏الرعب‏» (6) پس قدرت خداوند از جایى که گمان نمى‏بردند، آمد و رعب وحشتى در دل آنان افتاد.

در بسیارى از روایات ما همین صفت و ویژگى پیامبر،صلى‏الله علیه‏وآله،براى حضرت مهدى ، علیه‏السلام،نقل‏شده‏است، علاوه بر روایاتى که قبلا اشاره شد به اینکه رعب پیشاپیش لشکر امام زمان از هر طرف مى‏رود یعنى از فاصله دور دشمن او مرعوب مى‏گردد و فرار مى‏کند یا تسلیم مى‏شود .

امام باقر ،علیه‏السلام، مى‏فرماید: «همه سنن انبیا در امام زمان جمع است (که بعدا در این زمینه بحث‏خواهیم کرد) ولى از سنتهاى جدش مصطفى،صلى‏الله علیه‏وآله، قیام به شمشیر و منصور بالرعب است.

«و اما شبهة من جده المصطفى محمد،صلى‏الله‏علیه‏وآله، فخروجه بالسیف و قتله اعداءالله و اعداءرسوله و الجبارین و الطواغیت و انه ینتصر بالسیف و الرعب و انه لا ترد له رایة ...» (7)

از سنتهاى جدش قیام امام زمان با شمشیر و قیام مسلحانه است و نابودى دشمنان خدا و رسول خدا و ستمگران و طاغوتها است و منصور به رعب و تسلیم همه پرچمها در برابر اوست.

امام محمدباقر،علیه‏السلام،نیز مى‏فرماید:

«القائم،علیه‏السلام،منا منصور بالرعب، موید بالنصر تطوى له الارض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانه المشرق و المغرب‏» (8)

قائم ،علیه‏السلام، ما یارى شده به رعب است و تاییدشده با پیروزى است. تمام زمین به تصرف او درمى‏آید و گنجهاى زمین براى او ظاهر مى‏شود و سلطه او بر شرق و غرب مى‏رسد.

امام صادق ،علیه‏السلام، مى‏فرمود:

«ان‏القائم‏منامنصوربالرعب‏موید بالنصر تطوى له‏الارض و تظهر له الکنوز و یبلغ سلطانه‏المشرق و المغرب و یظهرالله به دینه ولوکره المشرکون‏» (9)

4. در ذیل تفسیر آیه «اتى امرالله فلاتستعجلوه‏» مى‏فرماید: (10)

«هو امرنا امرالله تعالى عزوجل ان لانستعجل به حتى و یویده بثلاثة اجناد الملائکه المؤمنین والرعب‏» (11)

او همواره با سه گروه سپاه تایید مى‏شود. سپاه فرشتگان ، سپاه مؤمنان مخلص و سپاه رعب و ترس.

هشام بن سالم از امام صادق ، علیه‏السلام، نقل مى‏کند:

«... فلا یبقى بین الخافقین الا خافه‏» (12)

در میان شرق و غرب کسى نمى‏ماند مگر اینکه از او مى‏هراسد.

ابى‏بصیر از امام صادق ، علیه‏السلام، نقل مى‏کند که آن حضرت درباره نشر و گسترش پرچم‏حضرت‏مهدى،علیه‏السلام، پس از نقل مطالبى مى‏فرماید:

«و یسیرالرعب قدامها شهرا وراءها شهرا و عن یمینها شهرا و عن یسارها شهرا، ثم قال یا ابامحمد، انه یخرج موتورا غضبان اسفا لغضب‏الله على هذاالخلق‏». (13)

با توجه به معناى لغوى رعب که همان خوف و در واقع ترس شدیدى است که کتمان آن ممکن نیست، روشن مى‏شود منصور به رعب بودن آن حضرت ممکن است‏به این معانى باشد:

1. مردم مخالف و دشمنان ، روحیه خود را ببازند و جرات مقاومت در برابر او نکنند و از ترس لشکر مقاوم و غیرقابل نفوذ و شکست‏ناپذیر آن حضرت ، تسلیم شوند.

2. آوازه آن حضرت و لشکرش چنان رعب‏آور است که شهرهاى دور دست که با لشکر امام به مسافت‏یک ماه راه‏رفتن، فاصله دارند، از هر طرف بدون درگیرى و رویارویى و مقاومت تسلیم مى‏گردند، چنانچه حدیث ابى بصیر گویاى آن است.

3. تمام دشمنان آن حضرت در خوف شدید به سر مى‏برند و این ترس خودمقدمه پیروزى امام و شکست دشمنان امام است.

این رعب و ترس از چند جهت ممکن است رخ دهد:

الف) از نظر اعجاز و قدرت خداوند که هراس و رعب در دلهاى دشمنان امام و ابرقدرتها بیفکند و قدرت اراده و تصمیم به مقاومت را از آنان سلب نماید، نتیجه اینکه زودتر تسلیم گردند. گویى چنان از خود بى‏خود شوند و دست و پاى خود را گم کنند که توان حرکت نیابند همانند بره در برابر شیر و ...!

ب) آوازه پیروزى سریع حضرت و شیوع فتح و نصرت او در سراسر بلاد و ویژگى یاران او و لشگریانش که مقاوم و شکست ناپذیرند، سبب این خوف و رعب گردد.

ج) انتشار حرکت و قیام امام و آمادگى باطنى مردم ممکن است، سبب پیوستن مردم به امام شود و در تمامى کشورها نیروها و مردم خواستار همکارى با امام زمان گردند و در نتیجه شورشها و قیامهاى داخلى رخ دهد و موجب انشعاب حکومتها وتقسیم و تجزیه آنان گردد و عملا ایجاد ترس و وحشت و رعب در دلهاى حاکمان و طاغوت و قدرتها شود.

د) امام‏زمان با احاطه‏اى که بر اسرار غیب دارد ممکن است راز و رمز آنان را قبلا کشف و خنثى کند و منابع و ذخایر اسلحه و نیروهاى انسانى آنان را نیز شناسایى کند و نقاط ضعف و آسیب‏پذیرى آنان را بداند و با یک اقدام سریع همه را وادار به تسلیم سازد و نیز کافى است که این کار را با چند دولت مقتدر انجام دهد تا بقیه حساب خویش را بدانند ...!!

پى‏نوشتها:

1. سوره احزاب (33)، آیه 11

2.سوره حشر (59)، آیه 2

3. سوره آل عمران (3)، آیه 151

4. سوره انفال (8)، آیه 12

5. سوره احزاب (33)، آیه‏23

6. سوره حشر (59)، آیه 2

7. مجلسى،محمدباقر، بحارالانوار، ج 51، ص‏217، ح‏6.

8. کشف‏الغمه، ج‏3، ص 324;المحجه‏البیضاء، ج‏3، ص 341; یوم‏الخلاص، ص‏300; منتخب الاثر، ص‏292و482; مجلسى، محمدباقر، همان، ج 52، ص 190، نورالابصار، ص 171; اعلام‏الورى، ص‏433، اسعاف‏الراغبین، ص‏152; ینابیع‏المودة، ج‏3، ص‏136.

9. مجلسى، محمدباقر، همان، ص‏191، ح 24.

10. سوره نحل (16)، آیه 1.

11. نعمانى، کتاب‏الغیبة، ص 128; مابعد الظهور، ص 535; ر.ک: امام مهدى من‏المهد الى الظهور.

12. نعمانى، همان، ص 122.

13. مجلسى، محمدباقر، همان، ص‏360، ح‏129.

 على‏اکبر حسنى