قیام مختار و اعتقاد به مهدویت

اولین بارى که مى‏بینیم اثر اعتقاد مهدویت در تاریخ اسلام ظهور مى‏کند،در جریان انتقام مختار از قتله امام حسین علیه السلام است.جاى تردید نیست که مختار مرد بسیار سیاستمدارى بوده و روشش هم بیش از آنکه روش یک مرد دینى و مذهبى باشد روش یک مرد سیاسى بوده است.البته نمى‏خواهم بگویم مختار آدم بدى بوده یا آدم خوبى بوده است،کار به آن جهت ندارم.مختار مى‏دانست که و لو اینکه موضوع،موضوع انتقام گرفتن از قتله سید الشهداء است و این زمینه،زمینه بسیار عالى‏اى است،اما مردم تحت رهبرى او حاضر به این کار نیستند.شاید(بنا بر روایتى)با حضرت امام زین العابدین هم تماس گرفت و ایشان قبول نکردند.مساله مهدى موعود را که پیغمبر اکرم خبر داده بود مطرح کرد به نام محمد بن حنفیة پسر امیر المؤمنین و برادر سید الشهداء،چون اسمش محمد بود، زیرا در روایات نبوى آمده است:?اسمه اسمى‏?نام او نام من است.گفت:ایها الناس!من نایب مهدى زمانم، آن مهدى‏اى که پیغمبر خبر داده است .مختار مدتى به نام نیابت از مهدى زمان،بازى سیاسى خودش را انجام داد.حال آیا محمد بن حنفیه واقعا خودش هم قبول مى‏کرد که من مهدى موعود هستم؟ بعضى مى‏گویند قبول مى‏کرد براى اینکه بتوانند انتقام را بکشند، ولى این البته ثابت نیست.در اینکه مختار محمد بن حنفیه را به عنوان مهدى موعود معرفى مى‏کرد شکى نیست، و بعدها از همین جا مذهب‏?کیسانیه‏?پدید آمد.محمد بن حنفیه هم که مرد گفتند مهدى موعود که نمى‏میرد مگر اینکه زمین را پر از عدل و داد کند،پس محمد بن حنفیه نمرده است،در کوه رضوى غایب شده است.