از محک‏هایى که خداوند افراد راستگو و با ایمان را از افراد دروغگو جدا مى‏سازد تمناى مرگ است‏ یک فرد مومن که آینده‏اى درخشان و زیبا براى خود پیش‏ بینى مى‏کند و عاشق کوى یار و قرب الى‏ الله و هم‏نشینى اولیاء الله را در دلش زمزمه مى‏کند همواره تمناى مرگ دارد:

آتش بجانم افکند شوق لقاى دلدار

از دست رفت صبرم اى ناقه پاى بردار

لولا اجل الذى کتب الله علیهم لم تستقر ارواحهم فى اجسادهم طرفه عین‏شوقا الى الثواب و خوفا من العقاب.

اصحاب حجت که مهدى(ع) را با معرفت‏ شناخته و ایمان به راه و هدفش دارند وبه او عشق مى‏ورزند و همه هستیشان را فانى در وجود او مى‏دانند، عاشق‏ شهادت در راه وى هستند:

یدعون بالشهاده و یتمنون ان یقتلوا فى سبیل‏الله شعارهم یالثارات الحسین علیه‏السلام‏

بنابر این، فردى که جانش را از هدفش بیش‏تر دوست دارد نمى‏تواند شجاعت ورزد، بلکه او باید همواره حافظ جانش باشد تا به او آسیبى نرسد لذا شجاعت‏ شیرانى چون یاوران مهدى(عج) رامى‏طلبد.