قال رسول الله (ص): 

بشراکم بالمهدى، رجل من قریش من امتى على اختلاف من الناس و زلازل، فیملا الارض قسطاو عدلا کما ملئت جورا و ظلما و یرضى عن ساکن السماء و ساکن الارض و یقسم المال صحاحا بالسویه بین الناس و یملا قلوب امه محمد غنى و یسعهم عدله حتى انه یامر منادیا فینادى من له حاجة؟ فما یاتیه احد الا رجل واحد، یاتیه یساله فیقول: ائت السادن، یعطیک. فیاتیه فیقول: انا رسول المهدى الیک لتعطینى مالا فیقول احث فیحثى فلا یسطیع ان یحمله فیلقى حتى یکون قدر ما یستطیع ان یحمله فیخرج به و یندم فیقول انا کنت اجشع امه محمد نفسا کلهم دعى الى هذا المال فترکه غیرى فیرده علیه فیقول انا لا نقبل شیئا اعطیناه فیلبث فى ذلک ستا او سبعا او تسع سنین و لا خیر فى الحیاة بعده.

رسول خدا (ص) فرمودند:

شما را به مهدى بشارت باد مردى از قریش، از بین امت من، در زمانى که مردم با هم به مخالفت و ستیز بر مى‏خیزند و زلزله‏ها روى مى‏دهد; او زمین را از عدالت و برابرى پر مى‏سازد چنانکه از ظلم و جور پر شده باشد آسمانیان ساکنان زمین از او راضى و خشنود مى‏شوند او مال را به درستى و برابرى بین مردم تقسیم مى‏کند و دل‏هاى امت محمد (صلى الله علیه و آله) را از بى نیازى مى‏آکند و عدالت او همگان را شامل مى‏شود تا آنجا که فرمان مى‏دهد ندا دهنده‏اى ندا در دهد کیست که نیازى داشته باشد؟ پس هیچکس جز یک مرد به نزد او نمى‏آید مرد نزد او مى‏آید و درخواست مى‏کند مى‏فرماید به نزد نگهبان پرده دار برو به تو [نیازت را] مى‏دهد به نزد او مى‏رود و مى‏گوید من فرستاده مهدى هستم نزدت آمده‏ام که مالى به من عطا کنى پس مى‏گوید: بریز آنقدر ازمال به دامنش مى‏ریزد که نمى‏تواند آن را حمل کندپس مال را بیرون مى‏برد در حالیکه پشیمان است و مى‏گوید من طمعکارترین و حریص‏ترین فرد از امت محمد (صلى الله علیه و آله) بودم همه آنان به این مال فرا خوانده شدند اما جز من کسى آن را قبول نکرد پس باز مى‏گردد و پول‏ها را به نگهبان پس مى‏دهد او مى‏گوید ما چیزى را که به کسى بخشیدیم باز پس نمى‏گیریم پس آن حضرت در چنان حکومتى شش یا هفت‏ یا نه سال درنگ مى‏کند و بعد از او خیرى در زندگانى نیست.