شیخ الطائفه در کتاب «غیبت» مى‏نویسد: جمعى از علما از ابوالحسن محمد بن احمد بن داود قمى براى من نقل کردند که وى گفت : در پشت نامه‏اى که مشتمل بر جواب مسائل اهل قم بود و از حسین بن روح پرسیده بودند آیا این جوابها از وجود اقدس امام زمان است یا ازمحمد بن على شلمغانى چه که وى گفته است جواب این مسائل را من داده‏م؛ دیدم بخط احمد بن ابراهیم نوبختى و املاء ابوالقاسم حسین بن روح 1نوشته بود:

بسم الله الرحمن الرحیم

« ما به برنامه شما واقف شدیم و از مضمون آن اطلاع یافتیم تمام جوابها از ماست و آن مخذول ضال مضل معروف به عزاقرى لعنه الله علیه در یک حرف آن دخالت نداشته است .

سابق بر این نیز جوابهائى بوسیله احمد بن بلال و افرادى همانند او بشما مى‏رسید؛ بدانید که آنها و این مرد ملعون (شلمغانى) همه از اسلام بر گشته و مرتد شده‏اند، خدا آنها را لعنت کند و مورد خشم خود قرار دهد»

و هم در نامه نوشته بود قبلا مى‏خواستم بدانم آن جوابها ( را که احمد بن بلال و غیر او) بما مى‏دادند از حضرتت بود یا نه؟ جواب آن بدین مضمون صادر گشت آگاه آگاه باش آنچه سابق بوسیله آنها بشمارسید، ضرر نداشت و جوابها درست بود» .

و هم شیخ در غیبت مى نویسد: از یکى از علما نقل شده که در خصوص بعضى از این قبیل افراد که مورد غضب خداوند قرار گرفتند (واز راه حق منحرف گشتند) از حضرت سؤال شده بود؛ واین جواب بافتخار او صادر شد: علم ، علم ماست و کفر آنکس که کافر گشته براى شما زیانبخش نیست . پس توقیعى که بدست او صادر شده اگر یکى از موثقین گذشته نسبت صحت آنرا بما تصدیق کرده است، خدا را شکر کنید و آنرا بپذیرید. و آنچه در آن شک دارید، یا فقط بدست همان گمراه مرتد توقیعى درباره آن بشما رسید، آنرا بما برگردانید و از ما توضیح بخواهید تا صحت و سقم آنرا براى شما روشن سازیم خداوند جل ثناؤه یار و مدد کار شما باشد و هو حسبنا فى امورنا و نعم الوکیل.

ایوب بن نوح 2 گفته اول کسیکه این توقیع شریف را براى من روایت کرد ابوالحسین محمد بن على بن تمام بود او مى گفت: من آنرا از روى نوشته پشت نامه‏اى که نزد ابوالحسن محمد بن احمد بن داود بود استنساخ نمودم. وقتى ابوالحسن آمد من آنرا براى او خواندم. ابوالحسن گفت: این مکتوب را اهل قم بشیخ ابوالقاسم حسین بن روح نوشتند و مسائلى در آنست که حسین بن روح هم جواب آنرا (که از ناحیه مقدسه رسیده بود ) بخط احمد بن ابراهیم نوبختى در پشت آن نوشت و این مکتوب بدست ابوالحسن بن داود رسیده بود.

________________________________________

پى نوشتها:

1- نائب سوم حضرت امام زمان علیه السلام بوده است .

2- ایوب بن نوح بن دراج که در این کتاب از وى در موارد بسیارى نام بردیم از راویان ثقات و اصحاب جلیل القدر ائمه اطهار است . ابن نوح و کیل حضرت امام على النقى و امام حسن عسکرى علیهما السلام بود امام على النقى (ع) فرمود او از اهل بهشت است . نوح پدر وى قاضى کوفه بود و عمویش جمیل بن دراج از بزرگان شعیه و موثقین اصحاب حضرت صادق و موسى بن جعفر علیهما السلام است و هم از زراره و برادرش نوح بن دراج اخذ علم کرده است .